-
1 осудить
глаг.• ganić• obwiniać• osądzić• potępiać• potępić• skazać• skazywać• winić• zganić• łajać* * *potępić, przyganić, zganić -
2 damn
[dæm] 1. vt 2. n ( inf)3. adj ( inf)I don't give a damn — mam to gdzieś (inf)
(also: damned) cholerny (inf)damn (it)! — cholera! (inf)
* * *[dæm] 1. verb1) (to sentence to unending punishment in hell: His soul is damned.) skazać na potępiemie2) (to cause to be condemned as bad, unacceptable etc: That film was damned by the critics.) potępić2. interjection(expressing anger, irritation etc: Damn! I've forgotten my purse.) cholera!3. noun(something unimportant or of no value: It's not worth a damn; I don't give a damn! (= I don't care in the least).) figa, nic- damned- damning -
3 осуждать
глаг.• dezaprobować• ganić• krytykować• obwiniać• osądzać• osądzić• piętnować• potępiać• potępić• skazać• skazywać• skrytykować• winić• zganić• łajać* * *cenzurować, ganić, potępiać, przyganiać -
4 порицать
глаг.• ganić• karcić• krytykować• obwiniać• potępiać• potępić• skazać• skazywać• strofować• winić• zganić• łajać* * *ganić, potępiać, przyganiać -
5 condemn
[kən'dɛm]vtaction potępiać (potępić perf); prisoner skazywać (skazać perf); building przeznaczać (przeznaczyć perf) do rozbiórki* * *[kən'dem]1) (to criticize as morally wrong or evil: Everyone condemned her for being cruel to her child.) potępiać2) (to sentence to (a punishment): She was condemned to death.) skazywać3) (to declare (a building) to be unfit to use: These houses have been condemned.) przeznaczać do rozbiórki•- condemned cell -
6 обрекать
-
7 приговаривать
глаг.• osądzać• osądzić• potępiać• potępić• rozstrzygać• rozsądzać• skazać• skazywać• wyrokować* * *skazywać co, zasądzać -
8 присуждать
глаг.• potępiać• potępić• przysądzać• skazać• skazywać• zasądzać* * *( о суде) przysądzać, przyznawać, zasądzać -
9 censure
['sɛnʃə(r)] 1. vt 2. npotępienie nt* * *['senʃə] 1. verb(to criticize or blame: He was censured for staying away from work.) krytykować, nacenzurować2. noun(criticism or blame.) zarzuty -
10 denounce
[dɪ'nauns]vt* * *(to accuse publicly (of a crime etc): He was denounced as a murderer.) demaskować -
11 decry
[dɪ'kraɪ]vt -
12 dënoj
karaćpotępiaćpotępićskazaćskazywaćukarać -
13 condamner
1. potępiać2. potępić3. skazać4. skazywać5. ukarać -
14 damner
1. potępiać2. potępić3. przeklinać -
15 cáin
1 ciężar 2 cło 3 danina 4 fiskus 5 hołd 6 należność 7 należny 8 opodatkować 9 opodatkowywać 10 podatek 11 podatkowy 12 potępiać 13 potępić 14 przyczynek 15 skazać 16 skazywać 17 szacować 18 taksa -
16 καταδικάζω
1) potępiać czas.2) potępić czas.3) skazać czas.4) skazywać czas. -
17 veruerteelen
1) potępiać2) potępić3) skazać4) skazywać5) zasądzać
См. также в других словарях:
potępiać – potępić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}w czambuł {{/stl 13}}{{stl 7}} potępić kategorycznie; wszystko lub wszystkich bez wyjątku; w całości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potępiano w czambuł wszelkie przejawy indywidualizmu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potępić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}potępiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}potępić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, potępićpię, potępićpi, potępićpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić tępymi wiele ostrych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potępiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, potępiaćam, potępiaća, potępiaćają, potępiaćany {{/stl 8}}– potępić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, potępiaćpię, potępiaćpi, potępiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oceniając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potępiać — → potępić … Słownik języka polskiego
potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… … Słownik języka polskiego
czambuł — czambuł* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. potępiać – potępić {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w czambuł {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
